
i zawsze, gdy mówię do ciebie
poczekaj
z tym dywanem, z tą półką, z chmarą
komarów, które właśnie trzeba
ubić
ty drepczesz wkoło i dla ciebie
czas jest sumą kroków, gestykulacji
zmian, a dla mnie
trwa to samo
niezmienne milczenie
mała Miriam wciąż jednak śpiewa psalmy we własnym języku...
No comments:
Post a Comment